عدم تقارن سوراخ های بینی بعد از عمل بینی

دلیل عدم تقارن سوراخ های بینی

روش های جراحی بینی می تواند ظاهر و عملکرد بینی را بهبود بخشد. یکی از سخت ترین کارها حتی برای جراح بینی متخصص ایجاد و حفظ تقارن سوراخ بینی است.در رینوپلاستی اصلاحی، دستیابی به تقارن سوراخ بینی حتی دشوارتر است. این ممکن است به دلیل بافت اسکار، از دست دادن غضروف حمایت کننده در طی جراحی بینی اولیه و تلاش های ناموفق برای باریک کردن سوراخ های بینی باشد.

شکل سوراخ بینی توسط غضروف های نوک بینی، پوست پیچیده شده روی آنها، موقعیت سپتوم بینی، ارتفاع استخوان های زیرین فک بالا (فک بالا) و عضلات گونه و چربی اطراف آن مشخص می شود. اگرچه سوراخ‌های بینی حاوی ماهیچه‌هایی هستند که می‌توانند آن‌ها را شعله‌ور کنند (ناریس گشادکننده قدامی، alar nasalis)، اما این ماهیچه‌ها بسیار نازک هستند و معمولاً روی شکل آن تأثیر زیادی نمی‌گذارند. هنگامی که جراحی زیبایی بینی برداشته می شود، مجدداً موقعیت می گیرد و غضروف را به ناحیه نوک اضافه می کند، شکل سوراخ بینی می تواند بلافاصله یا به تدریج در طول فرآیند بهبود تغییر کند. تورم در حین جراحی می تواند تغییرات را در حین جراحی بینی دشوار کند و پس از آن پیش بینی آن را دشوار کند.

سوراخ‌های بینی ممکن است به دلیل فلر آلار، عرض آلار نامتقارن، جمع شدن سوراخ‌های بینی، نمایش بیش از حد کلوملار و انحراف ستونی ناهموار یا نامناسب به نظر برسند. فلر و عرض آلار را می توان با جراحی اصلاح پایه آلار کنترل کرد، اما در صورت کاهش بیش از حد عرض آلار به راحتی قابل بازیابی نیست. 

نمایان شدن بیش از حد سوراخ‌های بینی می‌تواند ناشی از جمع شدن سوراخ‌های بینی یا افتادگی ستونی باشد. هنگامی که از انقباض خفیف تا متوسط سوراخ بینی رخ می دهد، با پیوند غضروف درمان می شود تا بتواند لبه سوراخ بینی را به سمت پایین فشار دهد. این را می توان با تغییر موقعیت غضروف آلار در بالای سوراخ بینی در صورت نیاز ترکیب کرد. هنگامی که انقباض شدید است، پس پوشش داخلی لبه سوراخ بینی نیز باید کشیده شود. در این موارد از پیوندهای کامپوزیتی با استفاده از پوست و غضروف با هم از گوش استفاده می شود. پوست در داخل لبه سوراخ بینی قرار می گیرد تا لبه سوراخ بینی را تا چه اندازه می توان به سمت پایین کشیده شود و غضروف حمایت ساختاری را اضافه می کند.

هنگامی که کلوملا بیش از حد آویزان یا منحرف شده است، لبه پایینی تیغه بینی باید صاف و کوتاه شود. سپس، پس از صاف شدن، بخش‌هایی از غضروف‌های نوک (که به آن crura میانی گفته می‌شود) در کلوملا بلند می‌شوند تا به تیغه‌ای که اکنون کوتاه‌تر است، برسند و در آنجا دوخته شوند. اغلب برخی از پوست های داخلی نیز باید برداشته شوند تا اطمینان حاصل شود که ترمیم دائمی است. این نوعی از تکنیک “زبان در شیار” است.

تقارن سوراخ بینی یک بخش چالش برانگیز در هر جراحی بینی و جراحی بینی ترمیمی است. جراح بینی باتجربه می تواند با استفاده از تکنیک های پیشرفته جراحی بینی مانند مواردی که در بالا توضیح داده شد، پیشرفت هایی را انجام دهد تا تقارن بهتر در موارد چالش برانگیز حاصل شود. تصویربرداری عکس قبل از عمل می تواند به تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی از طریق جراحی قابل دستیابی است و چه چیزی نمی تواند به دست آید کمک کند.